قماربازی (فقه)قمار (به کسر قاف) گروبندی با یکدیگر را گویند. ۱ - معنای قِمارگفته می‌شود: «قامر الرجل مقامرة و قمارا: راهنه. و القمار المقامرة». و به عبارت دیگر قمار گرو بندی در بازی با آلات معروف و معده از برای قمار است. «الرهن علی اللعب بشیء من الآلات المعروفة». بالاخره هر نوع برد و باخت به‌وسیله اسباب مختص برای این کار و یا وسائلی که عرفاً و عادتاً برای این عمل به کار می‌رود، قمار به‌شمار است. و جماعتی گفته‌اند: که بر بازی با اشیای مزبور اطلاق می‌شود ولو توأم با رهن نباشد. [۳]
مجمع البحرین، ج۵، ص۱۱۵.
۲ - حکم قِمارجمیع انواع قمار مانند نرد و شطرنج حرام است، اجماعاً. [۵]
حدائق الناضره، ج۵، ص۳۵.
[۶]
ریاض المسائل، ج۱، کتاب تجارت.
۲.۱ - مستند حکمدلیل این حکم آیه ذیل است: «یا ایها الذین آمنوا انما الخمیر و المیسر و الانصاب و الازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه...»که غرض از میسر، قمار است. [۸]
حدائق الناضره، ج۵، ص۳۵.
[۹]
ریاض المسائل، ج۱، کتاب تجارت.
۳ - انواع بازی برد و باختشیخ انصاری اعلی الله مقامه در مکاسبآورد: بازی برای غلبه کردن و بردن چهار گونه است: الف) لعب و بازی با آلات معدّه برای قمار با گروگان این نوع بدون خلاف حرام است. ب) بازی با آلات و اسباب قمار بدون گروگان. صدق قمار بر این قسم، محل تأمل و نظر است. ج) بازی بغیر آلات و اسباب قمار با گروگان در غیر اسب دوانی و تیراندازی، مانند گروبندی برای حمل سنگ گران. ظاهر آن است که این قسم نیز ملحق به قمار و حرام است. د) مغالبه یا مسابقه بدون گروگان و عوض در غیر سبق و رمایه. در این قسم نیز اکثر قائل به تحریم شده‌اند. ۴ - پانویس
۵ - منبعجابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۴۱-۱۴۲. |